Όταν το παιδί θυμώνει

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό, απαραίτητο και υγιές συναίσθημα. Τα παιδιά θυμώνουν, όπως και οι ενήλικοι. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι στην προσχολική και νηπιακή ηλικία το παιδί δε μπορεί να εκφράσει το θυμό του με λόγια και με ελεγχόμενο τρόπο, οπότε μπορεί να επιτίθεται, να φωνάζει, να κλαίει, να χτυπά, να δαγκώνει, να μην μιλάει ή και να εκφράζει οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά την οποία οι ενήλικοι θεωρούν μη αποδεκτή.

9 Συμβουλές για να διαχειριστείτε το θυμό του παιδιού σας:

1. Αρχικά , αναλογιστείτε τον τρόπο που αντιδράτε όταν το παιδί σας θυμώνει. Παραμείνετε ψύχραιμοι, ήρεμοι και σταθεροί. Μην φωνάζετε στο παιδί να ηρεμήσει, είναι οξύμωρο!

2. Αποδεχθείτε ότι το παιδί θυμώνει και μην κρίνετε το θυμό του.

3. Αφήστε το παιδί να ηρεμήσει, δώστε του χρόνο και αποστασιοποιηθείτε έως ότου είναι σε θέση να επικοινωνήσει μαζί σας. Πείτε του: ‘Θα μιλήσουμε όταν ηρεμήσεις.’ Αφού ηρεμήσει, συζητήστε μαζί του για το τι έγινε, σε επίπεδο ανάλογο της ηλικίας του.

4. Εάν το παιδί σας θυμώσει επειδή του είπατε όχι σε κάποια επιθυμία του, εξηγήστε του καθαρά και με κατανοητό λεξιλόγιο το λόγο που το κάνατε αυτό.

5. Να έχετε σαφή όρια προς το παιδί και τον εαυτό σας και τα οποία να τα τηρείτε.

6. Να μάθετε στο παιδί σας πως να εκφράζεται και να εξηγεί τι είναι αυτό που τον θυμώνει, με ένα δημιουργικό-θετικό τρόπο.

7. Να εκφράζετε και εσείς το θυμό σας με ήρεμο και διαλλακτικό τρόπο. Το πιθανότερο είναι ότι το παιδί θα μιμηθεί τη συμπεριφορά σας.

8. Εξηγούμε στο παιδί τι είναι αποδεκτό όταν θυμώνουμε και τι όχι. πχ. ‘Μπορείς να είσαι θυμωμένος/ή, όμως δεν μπορείς να χτυπάς ή να δαγκώνεις.’ Του εξηγούμε τις συνέπειες που έχει η μη αποδεκτή συμπεριφορά του (όπως πόνος, βλάβη, στεναχώρια), τόσο για το ίδιο το παιδί όσο και για τους άλλους.

9. Μην χρησιμοποιείτε βία στο παιδί, είτε λεκτική είτε σωματική! Η βία δεν εμπεριέχει μάθηση, εμπεριέχει μόνο εκφοβισμό και πόνο.

'Ο καθένας μπορεί να θυμώσει, είναι εύκολο. Αλλά να θυμώσεις με το σωστό άνθρωπο, στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.'

Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ.